فضای سبز شهری و نقش آن در زندگی شهری

رضا بیگدلی در تحقیق برای دانش آموزان:

مقاله ای در مورد فضای سبز شهری و نقش آن در زندگی شهری

مقدمه

در هر دوره و زمانی ، با توجه به دانش و علم بشر ، نیازها و خواسته های او ، شرایط اجتماعی – اقتصادی ، سیاسی ایدئولوژیکی ، سکونتگاه های مرتبطی بوجود می‌آیند و به نوعی در خدمت رفع نیازهای بشری قرار می‌گیرند. اولین سکونتگاه‌ها به شکل روستاهای سنتی بودند و جدیدترین آن‌ها یعنی ابر شهرها با بیش از 10 میلیون نفر جمعیت در پهنه این کره خاکی ایجاد شده‌اند.از طرف دیگر افزایش جمعیت جهان و به تبع آن جمعیت شهر نشین از 4 درصد در سال 1900 به 45 درصد در سال 1993 و تعداد شهرها از 83 شهر بالای یک میلیون در جهان به 280 شهر در حال حاضر رسیده است که انتظار می‌رود تعداد ان تا سال 2015 دو برابر شود. این شهرها با تغیراتی که در انها ایجاد شده با طبیعت فاصله‌ی زیادی پیدا کرده‌اند. آلودگی‌های ناشی از صنایع و تکنولوژی شهرها را به جهنمی برای ساکنان آن تبدیل کرده است . همچنین توسعه بی رویه شهرها به صورت افقی و عمودی باعث تخریب طبیعت شده است . طبیعت و فضای سبز که سال‌ها به عنوان قلب تپنده‌ی زیست گاه های بشری ایفای نقش می‌کرد و بهترین محل و موقعیت ایجاد شهر های نخستین بود. با بی توجهی به ساکنان شهر رو به افول و نابودی گذاشته است. با توجه به این بحران‌ها که روز به روز شهرها را تهدید می‌کند مانند آلودگی‌های صوتی ، آلودگی‌های هوایی ، و فشاهای روانی که در نتیجه زندگی در میان ازدحام ساختمان‌های سنگی و ترافیک‌های شدید و تردد انواع وسایل حمل و نقل لزوم توجه به نیاز های این جمعیت عظیم شهری احساس می‌گردد. افزایش جمعیت و تمرکز آن در سطح منطقه ای اثرات مستقیم بر کیفیت  محیط زیست دارد. بطوریکه رشد جمعیت ، فقر و فرسایش محیط زیست در کشور های رو به رشد دوری باطل را ایجاد کرده است.این دور باطل کیفیت زندگی مردم را به شدت تحت تأثیر قرار داده و تلاش‌های کشور های جهان شوم را برای دستیابی به توسعه پایدار بی نتیجه گذارده است.یک از راه های رسیدن به توسعه پایدار داشتن رفاه و آسایش در زندگی جامعه می‌باشد که امروزه تلاش همه مسوولین و دست‌اندرکاران امور جامعه تأمین رفاه  و آسایش مردم می‌باشد. آسایش و رفاه زندگی به دو قسمت مادی و معنوی یا روحی تقسیم می‌شود.که آسایش روحی و معنوی مهم‌تر از بقیه عوامل می‌باشد یکی از عوامل بیرونی تأمین آسایش و رفاه در فضاهای پرازدحام شهری فضاهای سبز شهری می‌باشد که تا به حال پژوهش‌های  زیادی تأثیر ان را برای آسایش شهروندان به اثبات رسانده است. از این رو امروزه بر نقش حساس و تعیین کننده طراحی و برنامه ریزی شهری در جهت حفظ ارتباط و محیط‌های شهری با فضای سبز و طبیعت تاکید می‌شود.

فضاهای سبز شهری ( پارک‌های شهری )

اصطلاح فضای سبز ، به وسیله برخی از دست اندر کاران برای مفهوم پوشش گیاهی شهرها به کار گرفته شده است. گاری مول اصطلاح منطقه سبز را برای بیان پوشش سبز شهرها به کار می‌گیرد. سعید آشتیانی فضای سبز را به منطقه ای پوشیده از گیاهان در داخل و اطراف شهرها می‌گویند که بیشتر دارای دو کارکرد مهم برای شهرها می‌باشند: تعدیل دما و تلطیف هوا و زیبا آفرینی.

 آن بخش از فضای سبز که در محدوده شهر طراحی و بنا شده، فضای سبز شهری نامیده می‌شود. فضای نسبتاً بزرگ ، متشکل از گیاهان با ساختی جنگلی و برخوردار از بازدهی زیست محیطی و اکولوژیک معین و در خور شرایط زیست محیطی حاکم بر شهر.

فضای سبز از دیدگاه شهرسازی:

عبارت است بخشی از سیمای شهر که از انواع گیاهان تشکیل یافته است.

فضاهای سبز در وهله نخست به فضاهای سبز و سطوح سبز ، و در مرحله  بعد به شهری و غیرشهری تقسیم می‌شوند. تفاوت فضاهای سبز و سطوح سبز از نظر اکولوژیکی در این است که سطوح سبز (  مثلاً زمین ورزشی چمنکاری شده ) نمی‌تواند مانند فضای سبز شبه جنگلی در کاهش آلودگی صوتی موثر باشد.و یا به نحو مطلوبی سبب کاهش دما شود.بر اساس این تقسیم یندی ، فضاها و سطوحی که با کاربری فضای سبز در شهرها ارتباط پیدا می‌کند. فضای سبز عمومی و خیابانی و سطوح سبز عمومی، خیابانی و چمن‌های ورزشی را شامل می‌شود. فضای سبز عمومی واحد بازدهی اجتماعی می‌باشد و برای عموم مردم برای گذراندن اوقات فراقت و تفریح قابل استفاده است و معمولاً پارک نامیده می‌شود. در واقع فضای سبز عمومی (اجتماعی)شامل فضای سبز عمومی مجهز به خدمات و تسهیلات می‌گردد. فضای سبز نیمه عمومی دارای بازدهی اکولوزیکی هستند اما تعداد استفاده کنندگان انها محدود است. محوطه های باز ادارات ، پادگان‌ها و بیمارستان‌ها ، نمونه‌هایی از این فضاها می‌باشد. فضاهای سبز خیابانی ،درختکاری حد فاصل مسیرهای پیاده رو و سواره رو و همچنین فضاهای میادین و یا زمین‌های پیرامون بزرگراه‌ها و خیابانهارا شامل می‌شود که عمدتاً جنبه زیبایی شناختی دارد و تا حدی نیز واحد بازدهی اکولوژیکی می‌باشند.بطور کلی می‌توان گفت که بخش قابل توجهی از فضای سبز در طرح‌های شهری را قضای سبز عمومی تشکیل می‌دهد که به دلیل بازدهی اجتماعی و اکولوزیکی به طور همزمان از اهمیت بالاتری برخوردار است.

تاریخچه احداث فضای سبز

تاریخ معماری و شهرسازی نمایانگر این مهم است که از ادوار گذشته بشر ضرورت احداث باغ و فضای سبز در شهر های اگرچه ابتدائی آن زمان پی برده بود تا از طبیعت و اصل خویش جدا نمانده است برای بیان نمونه ای از این طرز تفکر ، به حدائق معلقه باغ‌های معلق بابل اشاره کرد که پانصد سال پیش از میلاد در محوطه چهارده هکتاری کاخ عظیمی در مرکز شهر بابل احداث گردید. این باغ بزرگ عبارت از سطح‌هایی بود که بر ستون‌هایی استتار شده در هفت طبقه ، باغ‌هایی از گیاهان نادر آویخته بود. در قرن پنجم پیش از میلاد یونانیان به سبک معماری ( کرنت ) سر ستون های ساختمان‌ها را به شکل سبد گل و ستون‌ها را به صورت پیچک می‌ساختند. در آتن نیز ، محلات جدیدالتأسیس را درخت کاری می‌کردند. معماران مصری نیز ستون‌ها را به شکل باقلای قبطی ، پاپیروس و نخل ، هماهنگ با محیط اطراف و طبیعت می‌ساختند. شهر اسکندریه دارای باغ‌های ملی بزرگ بوده  و در آتن باغ گیاه شناسی و موزه و باغ وحش وجود داشت.ایرانیان نیز از عصر هخامنشیان در اطراف شهرهای خویش ، باغ‌های میوه احداث می‌کردند و گوجه و هلو از درختان رایج بوده است. البته از پارک‌های تفریحی هم گزارش‌هایی از زمان شاه عباس صفوی داریم  و باغ‌هایی از آن دوران به یادگار مانده است.سبک کلی باغ‌های قدیم ایران شامل یک حصار کلی ، کانال مرکزی که آب در آن جریان می‌یافت به شکل نهر و عمارت کلاه فرنگی که معمولاً در مرکز باغ و جای استراحت بود. نمونه‌هایی از این باغ‌ها چهارباغ اصفهان ، فین کاشان و ارم شیراز را می‌توان نام برد. حال ، به دنیای امروز بر می‌گردیم :  با توجه به آلودگی‌های روز افزون محیط زیست و نیازهای روحی بشر-گذشته از علایق ذاتی و تاریخی-طراحی شهرهای جدی ، جدا از فضای سبز نیست. نمونه آن ، شهر جدید برازیلیا در برزیل است که هماهنگ و مکمل طبیعی پیرامون خود طراحی و ایجاد شده است

اهمیت و کارکردهای مهم فضای سبز شهری

امروزه مفهوم شهرها بدون فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن دیگر قابل تصور نیست. پیامدهای توسعه شهری و پیچیدگی‌های معضلات زیست محیطی آن‌ها موجودیت فضای سبز و گسترش آن برای همیشه اجتناب ناپذیر کرده‌اند. شهرها به عنوان کانون‌های تمرکز فعالیت و زندگی انسان‌ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند چاره پیکره یگانه شهرها در متابولیسم آن‌ها نقش اساسی دارند که کمبود آن‌ها می‌تواند اختلالات جدی در حیات شهری به وجود آورد. توجه به فضای سبز به طور عام به عنوان ریه های تنفسی شهرها تعریف اغراق آمیزی از کارکرد آن نیست.بلکه این شبیه بیان کننده حداقل کارکرد آن در مفهوم اکولوژیک شهرها به شمار می‌رود.

این فضاها هم از دیدگاه تأمین نیاز های زیست محیطی شهرنشینان و هم از نظر تأمین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن جایگاهی در خور اهمیت دارد. در اینجا به مهم‌ترین کارکرد های فضاهای سبز در شهرها اشاره می‌شود.

1.کارکرد تفریحی : پارک‌ها بهترین محل برای آرامش و رفع خستگی هستند. امروزه کارکرد تفریحی پارک‌ها  و فضای سبز جایگزین بخشی از کارکردهای تفریحی خانواده روابط همسایگی و محلی ، بازار و ... شده است.

2. کارکرد بهداشتی : پارک‌ها و فضای سبز را می‌توان در زمره مراکز  تأمین کننده بهداشت و جان و روان افراد دانست.نقش گسترده فضای سبز در تمرکز اعصاب بر کسی پوشیده است.

3. کارکرد ارتباطی : پارک‌ها زمینه ساز روابط نانوشته سازمان یافته ای هستند که با توجه به نیاز های اقشار مختلف اجتماعی شکل می‌گیرد.و دوام می‌یابد.

4. کارکرد آموزشی : بازی و سرگرمی در آموزش و پرورش جسم و ذهن کودکان سهم موثری دارد. پارک‌ها هرچند وسایل بازی اندکی دارند ، زمینه کسب مهارت و خلاقیت را برای کودکان فراهم می‌سازند.

5. کارکرد خرید و فروش : به رغم اینکه پارک‌ها جایگاه گردش و آرامش هستند به دلیل حضور گسترده مردم در آن‌ها جای مناسب و پررونقی برای عرضه کالاهای مختلف مورد نیاز گردشگران هستند.

عملکرد های فضای سبز را می‌توان به چهار دسته کلی تقسیم کرد.

1. فضای سبز عمومی : این‌ها فضاهای سبز شهری و پارک‌ها هستند که عملکرد های اجتماعی دارند.این فضاها برای عموم مردم در گذران اوقات فراغت تفریح گردهمایی‌های اجتماعی و فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. فضای سبز نیمه نیمه : این فضاها نسبت به فضاهای عمومی محدودترند. مانند محوطه های باز بیمارستان‌ها ، تدارات دولت و نظایر آن می‌باشند.

3. فضای سبز معابر و خیابان‌ها : از جمله فضاهای سبز شهری‌اند که به طور معمول درختکاری حاشیه باریکی از حد فاصل پیاده رو و سواره را تشکیل می‌دهد.

4. فضای سبز خصوصی : شامل کلیه فضاها از جمله باغچه‌ها و باغ‌های موجود در شهر است که استفاده آن محدود به مالکان آن می‌باشد.

کیفیت زندگی شهری

منظور از کیفیت زندگی توجه به شاخص‌های اجتماعی فرهنگی ، اقتصادی و محیطی روانی و ... در رو وجه عینی ( کمی ) ذهنی (کیفی) در روند برنامه ریزی شهری است. مثل شرایط تحصیل بهتر کیفیت دسترسی کیفیت مسکن کیفیت فضاهای گذران اوقات فراغت ایجاد فرصت‌هایی برای کنش متقابل اجتماعی و فرصت‌های اجتماعی ( اشتغال رفاه مشارکت اجتماعی و ... ) جوهره اصلی کیفیت زندگی شهری تأمین نیاز های روانی و عاطفی و اجتماعی شهروندان ( مثل نیاز به امنیت زیبایی ، آرامش خاطر تعلق اجتماعی شادی تفریح و ... ناقص خواهد بود. کیفیت زندگی شهری در بر گیرنده ابعاد روانی است که شاخص‌هایی همچون رضایت و شادی و امنیت را در بر می‌گیرد.  لذا از این منظر آن را رضایت اجتماعی نیز می‌نامند. و بر اساس آن با شاخص‌های دسترسی به فرصت‌های اجتماعی مثل شغل ، ثروت و اوقات فراغت توجه می شود برخی این واژه را مترادف با رفاه و عده ای دیگر آن را بیانی از رفاه می‌دانند.که با میزان کالاهای عمومی و نحوه توزیع آن‌ها مشخص می‌شود. یکی از معیار های ارزیابی کیفیت زندگی شهری در شهرها فضای باز و سبز عمومی می‌باشد که از زیر معیار های اصلی شاخص اجتماعی کیفیت زندگی می‌باشد.

 

نقش فضای سبز در کیفیت زندگی شهری

امروزه نقش و اهمیت فضاهای باز و سبز در محیط زیست و کیفیت زندگی مجتمع‌های زیستی به طور  چشمگیری رو به افزایش است. به همین جهت ، در اکثر کشورها ، فضای باز و سبز جزء لاینفک تصمیمات برنامه ریزی کاربری زمین به شمار می‌آیند. ( به طور کلی بازدهی فضاهای سبز شهری در سه گروه بازدهی اکولوژیک و محیط زیستی، بازدهی کالبدی – شهرسازی و بازدهی اجتماعی – روانی قابل تقسیم بندی می‌باشد. در بررسی اثرات روانی – اجتماعی فضای سبز باید گفت که انسان ، در هر شرایطی روزانه به چند ساعت فضای ساکت و آرام نیاز دارد.که فضای سبز می‌تواند این فضا را تأمین نماید.همچنین از مهم‌ترین اثرهای فضای سبز در شهرها ، کارکرد زیست محیطی آن‌هاست که شهرها را به عنوان زیست محیطی آن‌هاست که شهرها را به عنوان محیط زیست جامعه انسانی معنی دار کرده است و با آثار سوء گسترش صنعت و کاربردی نادرست تکنولوژی مقابله کرده ، سبب افزایش کیفیت زیستی شهرها می‌شود. همچنین به عنوان یکی از مباحث مهم و کاربردی در دیگر کشورها تبدیل شده است به طوری که هر ساله مساحت زیادی از زمین‌های شهری آن‌ها به این کاربری بسیار مهم اختصاص داده می‌شود. منظور از بازدهی اکولوژیکی نیز زیباسازی بخش‌های شهری ، کاهش دمای محیط ، تولید اکسیژن افزایش نفوذپذیری خاک در مقابل انواع بارش و مانند این‌ها می‌باشد. در یک تقسیم بندی کلی می‌توان آثار اجتماعی ناشی از ایجاد و گسترش فضای سبز شهر را به صورت زیر ارائه کرد :

1.آثار جامعه شناختی

2. آثار فرهنگی

3. آثار روانشناختی ( روحی روانی ) با نظر به مطالب ارائه شده به معرفی آثار مطلوب و نا مطلوب فضاهای سبزی از منظر جامعه شناختی ، فرهنگی و روانشناختی بر روی شهروندان می‌پردازیم.

 

اثرات روحی و روانی فضای سبز بر کیفیت زندگی شهری

فطرت انسان به گونه‌ای آفریده شده است که توانایی‌های بسیاری دارد و این توانایی‌ها بدون ارتباط با زیبایی‌های طبیعی که در زندگی شهری که همان فضاهای سبز می‌باشند به افسردگی و خمودی می‌گراید و بالطبع در پرتو بهره‌مندی از فضای سبز خلاقیت‌های انسان شکوفه می‌گردد. و انسان راه تکامل را در زندگی خود می‌پیماید. اگرچه بیشتر شهروندان مقیم شهر از مزایا و تأثیرات غیر مستقیم فضاهای سبز بر زندگی خود آگاه نیستند اما این تأثیر و کنش متقابل میان برخورداری از فضای سبز و عدم برخورداری از آن بر زندگی آن‌ها توسط پژوهش‌های گوناگونی به اثبات رسیده می‌باشد. به عنوان مثال در میان نوشته های علما و احادیث و قرآن کریم نیز به این موضوع اشاره شده است از مجموعه آیات و احادیث چنین به دست می‌آید که :

1 . نگاه به فضای سبز غم‌های انسان را می‌زداید. به او آرامش بخشیده و او را شاد و خوشحال می‌کند.

2 . بهره‌مندی از فضای سبز حالت یاس و نومیدی را از انسان دور کرده و شور و امیدی در او ایجاد و یا تقویت می‌کند.

3 . فضای سبز تاثیری قابل توجه در درمان بیماری های روحی و روانی دارد به طوری که این مشکلات با نگاه کردن به فضا و مناظر سرسبز و قدم زدن و نفس کشیدن در فضای سبز از میان می‌رود.

4 . ارتباط با فضای سبز موجب نشاط و موجد انگیزه برای حرکت به سوی تعالی و تکامل است.

میزان سرانه فضای سبز و تأثیر آن رفاه زندگی شهروندان

سرانه عبارت است از مساحت ، تقسیم بر جمعیت ، در واقع سرانه عبارت است از مقدار زمینی که به طور متوسط از هر کدام از کاربری‌ها به هر نفر از جمعیت شهر می‌رسد. در تعیین سرانه عواملی از قبیل قیمت زمین ، نوع درآمد ، امکانات گسترش شهر ، موقعیت اقلیمی و طبیعی شهر مسائل اجتماعی ، آداب و رسوم ، نیاز های جمعیت به تأسیسات رفاهی ، نوع معیشت ، تکنولوژی ساختمان و ... موثر است. امروزه در بیشتر کشورها میزان سرانه هر یک از خدمات شهری نشان دهنده میزان رفاه و کیفیت زندگی در شهرها می‌باشد. در این میان سرانه فضاهای سبز نیز به عنوان یکی از فاکتور های مهم افزایش سطح زندگی در شهرها می‌باشد. همچنین با توجه به اهمیت فضاها و لزوم ایجاد در شهرها به منظور لطافت هوا و تفریح مردم و زیبایی شهر بایستی استاندارد مشخصی برای ایجاد فضاهای سبز وجود داشته باشد زیرا هر اندازه که فضای سبز در سطح شهر توسعه یابند کافی نخواهند بود.مقوله سطوح و سرانه سبز را صرفاً می‌توان در مورد فضاهای سبز عمومی مطرح کرد. زیرا فضاهای سبز خصوصی نیمه عمومی و فضای سبز حاشیه معابر هرچند در بازدهی اکولوژیکی نقش موثری دارند اما بنا بر ماهیتشان فاقد عملکرد اجتماعی‌اند.در دنیای صنعتی امروز پیشرفت در زمینه های مختلف صنعت ، تکنولوژی و ... به یکی از مهم‌ترین دغدغه های کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه و حتی جهان سوم تبدیل شده است . متوسط 30 متر مربع برای هر فرد است. شاخص تعیین شده از محیط زیست سازمان ملل متحد 20 تا 5 متر مربع و در جایی مانند ایالت متحده 75 متر مربع به ازای هر فرد است. این در حالی است که بر اساس مطالعات و بررسی‌های وزارت مسکن و شهرسازی ، سرانه متعارف و مناسب فضای سبزی شهری در ایران حدود 7 تا 12 متر مربع برای هر فرد ایرانی است و شهر تهران تنها دارای یک بیستم فضای سبزی است که ( طبق نظر کارشناسان مسکن و شهرسازی 9 متر مربع برای هر فرد ) بدان نیاز دارد.در گزارش مطالعات گروه برنامه ریزی شهری وزارت کشور این نقل قول آمده است که زندگی سالم در جایی امکان‌پذیر است که سهم سرانه هر فرد از فضای سبز در منطقه مسکونی از 30 تا 50 متر مربع کمتر نباشد. و برای رسیدن به پارک بیش از یک ربع ساعت وقت نگیرد . سرانه فضای سبز در شهرهای مهم جهان مثل آمستردام 16متر در شیکاگو 20 ، نیویورک 11 ، لندن 9 ، کپنهاگ 10 ، پاریس 74/7  ، در شهر رم نیز 6 متر می‌باشد.که این‌ها نشان‌دهنده اهمیت این فضاها برای شهروندان می‌باشد.

نتیجه

فضای سبز شهری به عنوان بخش جاندار محیط شهری مکمل بخش بی جان شهر ، یعنی ساختار کالبدی شهر ، می‌باشد. امروزه جامعه‌شناسان ، روانشناسان و پزشکان بر این باورند علاوه بر تأمین بهداشت جو و محیط مکان‌های مسکونی ، نقش مثبتی در سلامتی شهروندان ، بر عهده دارند که از مهم‌ترین آن می‌توان به تأثیرات آن بر زندگی شهروندان می‌باشد که  روزانه ساعاتی را برای گذراندن اوقات فراغت خود  در این گونه فضاها می‌گذرانند. با توجه به مطالب بالا می‌توان به اهمیت و نقش مهم این فضاها در کیفیت زندگی شهر و سلامت روحی و روانی شهروندان پی برد.   سلامت شهروندان و پایداری شهری و کمیت و کیفیت و بازدهی روانی اجتماعی و اکولوژیکی فضاهای سبز شهری یکی از آثار طراحی و برنامه ریزی مناسب شهری می‌باشد که باید تمام تلاش مسئولین و دست‌اندرکاران امور شهری برای برآورد  آن باشد. به ویژه در طراحی و برنامه ریزی برای احداث شهر های جدید باید این کاربری با توجه به نیاز های هر یک از شهروندان طراحی و مکان‌یابی گردد.

آثار روان شناختی (روحی و روانی) گسترش فضای سبز بر شهروندان

تأثیر منظر و فضای سبز بر سلامت روحی و روانی در دهه های اخیر بسط یافته و نظریه های متفاوتی در مورد آن مطرح شده است؛ازجمله نظریه بهبود استرس اولریک،که معتقد است مناظر طبیعی،بالقوه تمایل به کاستن میزان استرس دارند در حالی که مناظر ساخته شده موجود (بالفعل)نه تنها از بهبود استرس ممانعت نمی‌کنند، بلکه خود می‌توانند سبب استرس شوند.(Ulrich;2002).

اصولاً فضای سبز مناسب در شهرها،افزون بر سلامت جسمانی موجب آرامش روان،بازده کاری بیشتر و کیفیت زندگی برتر می‌گردد (ابراهیم زاده، عبادی جوکندال،39:1387).

اما این در حالی است که در بسیاری از شهرهای ما،عدم توجه به جنبه های انسانی در طراحی و معماری فضای شهری باعث شده که در شهرها بیش از روستاها سلامت روانی،اجتماعی در معرض آسیب باشند.یکی از عواملی که باعث بوجود آمدن چنین مشکلاتی شده است،عدم توجه به فضای سبز شهری و اینکه ساختار موجود در فضاهای سبز در راستای ساختارهای فکری مدرن قرارگرفته و یک نوع تضاد در ساختار کالبدی تقریباً سنتی با ساختار تفکر مدرن استفاده کنندگان به وجود آمده است.بنابراین نحوه ساخت و شکل گیری فضاهای سبز می‌تواند اثرات مستقیمی بر روح و روان مراجعه کنندگان داشته باشد به طوری که تحقیقات نشان می‌دهد که بخش مهمی از اهداف شفابخشی منظر در مشاهده مناظر طبیعی و نه الزاماً در انجام فعالیت در مناظر طبیعی و فضاهای سبز است(Kaplan;1992:125-133).

به طور کلی می‌توان تأثیرات روان شناختی فضای سبز را بر شهروندان به صورت زیر بیان کرد :

1- ایجاد آرامش روحی و روانی :

علاوه بر آثار روحی و روانی و آرامش که در اثر قرارگیری در طبیعت و نظاره گری فضای سبز حاصل می‌شود،از نظر علمی می‌توان به یک مورد اشاره کرد و آن هم تولید فیتونسید است.درختانی مانند گردو،کاج و ... از خود ماده ای بنام "فیتونسید" در فضا رها می‌کنند که این مواد روی انسان اثر فرح بخشی دارد؛به گونه ای که این ماده می‌تواند تعادل بین دو نیم کره مغز را بخوبی برقرار سازد و حالت طبیعی و آرام‌بخشی را به انسان ارزانی کند(علیزاده، 10:1381-9).

2- تأثیرات مثبت در سلامت جسمی و بدنی افراد :

مردم در جوامع صنعتی خیلی کم ورزش می‌کنند؛برای بسیاری از فعالیت‌های بدنی جایی در کارهای روزانه ندارد،در نتیجه برای اینکه این افراد به فعالیت بدنی بپردازند باید بیش از پیش آنهارا به این کار ترغیب کرد.محیط‌های جذاب ازجمله فضای سبز می‌تواند مردم را تشویق به شرکت در چنین فعالیت‌هایی کند.از پژوهش‌های انجام شده چنین برمی آید که محیط‌های سرسبز به عنوان مکانی برای این فعالیت‌های تفریحی بر مکان‌های ساخته شده رجحان دارند (گروه توسعه ،1382:11).به عنوان مثال راجراولریخ در تحقیقی که در زمینه اثرات روانی درختان و فضای سبز روی دوره بهبود بیماران در یک بیمارستان انجام داد به این نتیجه رسید که فضای سبز می‌تواند دوره بستری بیماران را کوتاه کند(مجنونیان،213:1374).

3- ارتقای کارایی و راندمان عملکردی افراد (افزایش بهره‌وری ):

زندگی در شهرها و بطورکلی در دنیای مدرن باعث مکانیکی شدن زندگی انسان‌ها گردیده است . اوقات فراغت را برای انسان‌ها کم کرده است و با این فرصت کم فراغت از کار،نمی‌توان رفتن به سفرهای طولانی و چند روزه را در برنامه زندگی قرار داد.بنابراین مجبور به استفاده بهینه از فرصت کم فراغت از کار و زندگی روزمره می‌شود و بهتری مکان برای انجام این کار فضاهای سبز شهری است؛زیرا با قرارگیری در این گونه فضاها ، انگیزه زندگی کردن افزایش و متعاقب آن کارایی و راندمان عملکردی افراد نیز افزایش می‌یابد.

4- حل چالش‌ها و تنگناهای افراد از طریق تبادل افکار ،مشورت‌های دوستانه و ... در کانون‌های رسمی و غیررسمی مستقر در پارک‌ها و فضاهای سبز

5- تأثیر بر روی رفتار انسان‌ها و پویایی ذهنی و رفتاری آن‌ها

6-ماندن افراد در وضعیت‌های فیزیکی و روحی مناسب از طریق حضور مستمر در فضاهای سبز مثل نرمش،ورزش و ... در این فضاها

منابع:

1. سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران- فضای سبز و آب مورد نیاز- شهر داری تهران

2. رستم خانی- پروانه- اصول طراحی فضای سبز در محیط‌های مسکونی، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ، وزارت مسکن و

شهرسازی، نشریه شماره ک- 393 - چاپ اول 1383

ماتلاک، جان،ل - آشنایی با محیط و منظر- معاونت آموزش و پژوهش سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران، چاپ اول 1379. جلد 1 و 2

مهندس رضا بیگدلی

معرفی رشته دامپروری

رضا بیگدلی در تحقیق برای دانش آموزان:

تحقیق در مورد رشته دامپروری

رشته ای که درک آن برای بسیاری از شهرشینان دشوار است گر چه هر روز با محصولات لبنی سر و کار دارند اما منشاء آن کمتر در ذهنشان نقش می بندد .برای تامین نیروی انسانی متعهد و متخصص در رشته دامپروری و به منظور نیل به خودکفایی در تهیه پروتئین حیوانی مورد نیاز لازم است که متخصصینی تربیت شوند که بتوانند با استفاده از دانش و تجربیات خود تولید اقتصادی محصولات دامی را بطور علمی امکان پذیر و از امکانات موجود کشور حداکثر استفاده را در جهت تولید این محصولات نموده و در امور تحقیقات آموزش و برنامه ریزی دامپروری خدمت نمایند.
تعریف و هدف
مطالعه و بررسی در زمینه غذا و تغذیه دام ، اصلاح نژاد و بالابردن تولید اقتصادی با استفاده از اصول بهداشت و مدیریت در پرورش دام و نگهداری محصولات دامی رشته ای از علوم کشاورزی را تشکیل میدهد که تحت عنوان دامپروری نامیده می شود.
هدف از ایجاد دوره کارشناسی در رشته دامپروری تربیت افرادیست که بتوانند به عنوان کارشناس در زمینه های مختلف تولید ، برنامه ریزی منطقه ای و مطالعاتی و همچنین به صورت مربی در دبیرستانهای کشاورزی و به عنوان مجری تحقیقات کشاورزی و یا به عنوان مدیر و مجری واحدهای تولیدی دولتی و خصوصی بخش کشاورزی منشا خدمت باشند.

طول دوره و شکل نظام :
براساس آئین نامه آموزشی دوره کارشناسی مصوب ستاد انقلاب فرهنگی طول دوره کارشناسی دامپروری چهار سال است .
دانشجویان بطور متوسط قادر خواهند بود که این دوره را در مدت مذکور بگذرانند ، حداکثر مدت مجاز تحصیلات این دوره شش سال است.هر سال تحصیلی شامل دونیمسال میباشد و در هر نیمسال 17 هفته کامل آموزشی وجود دارد.
نظام آموزشی این دوره واحدی است و برای هر واحد درس نظری در هر نیمسال 17 ساعت آموزش کلاسیک در نظر گرفته شده است.
تعداد واحدهای درسی :
تعداد کل واحدهای درسی دوره کارشناسی 146 واحد است به شرح زیر :
    دروس عمومی 23واحد
    دروس پایه 33واحد
    دروس اصلی کشاورزی 37واحد
    دروسی تخصصی 53 واحد که شامل 47واحد دروس تخصصی الزامی و 6 واحد دروس انتخابی است.
ضرورت و اهمیت
برقراری رشته دامپروری برای تربیت کارشناسانی است که بتوانند در جهت افزایش تولید در هر واحد دامی و استفاده حداکثر از منابع بالقوه کشور موثر باشند. با توجه به تعداد زیاد دام و طیوری که در مملکت وجود دارد لازم است با برنامه ریزی صحیح و دقیق و با استفاده از دانش و تجربه کارشناسان رشته دامپروری هر چه بیشتر از دام و طیور کشور برای افزایش تولید از طرق کمی و کیفی استفاده بعمل آید.
صنعت و بازارکار
فارغ التحصیلان این رشته می توانند در موارد زیر نقش و توانایی خود را ایفا نمایند:
    به عنوان مدیر یا مجری واحدهای تولیدی دولتی و خصوصی دامپروری
    به عنوان کارشناس متخصص و برنامه ریز در زمینه های مختلف دامپروری در واحدهای اجرایی وزارت کشاورزی وزارت جهاد سازندگی و غیره .
    به عنوان مربی در دبیرستانهای کشاورزی و مجری امور تحقیقات کشاورزی

تحقیق در باره تاثیر علم بر سطح زندگی مردم

رضا بیگدلی در تحقیق برای دانش آموزان:
تحقیق در باره تاثیر علم بر سطح زندگی مردم مقدمه
علم به انسان شناخت و توانایی بخشیده است. علم مانند نور روشنی بخش است. ما توانسته ایم جهان را از ذره های کوچک درون اتم تا جرم های آسمانی و کهکشان ها تا اندازه ای بشناسیم. گرچه یقین قطعی بر قانون های علمی نداریم ولی تا آن جا که توانسته ایم قانون های علمی را به کمک تجربه کشف و تأیید کرده ایم و توانسته ایم با آن ها برخی حوادث و رویدادهای آینده را پیش بینی کنیم.
اکنون به کمک علم، از زمین و از جغرافیای جهان آگاه شده ایم و به دنیای بی نهایت کوچک ها راه یافته ایم. روابط میان برخی پدیده ها را کشف کرده ایم و به علت پیدایش بعضی از پدیده ها آگاه شده ایم.
شناخت علمی در زندگی ما مؤثر بوده است، به طوری که توانسته ایم ابزار و وسایل و روش های جدیدی را برای زندگی بیابیم و به کمک آن ها کارهایمان را آسان تر وسریع تر انجام دهیم. فناوری، روش علمی پاسخ گویی به مسائل زندگی است و امروزه کاملاً بر علم تکیه دارد.
از راه علم و دستاوردهای آن انسان به حمل و نقل سریع، ارتباطات گسترده، انرژِی های نو، ساخت وسازهای راحت و محکم و تولیدات فراوان دست یافته است.
با پیشرفت روز افزون علم و همگانی شدن روش تحقیق می توان امیدوار بود که روزی بسیاری از ناشناخته های دیگر برای انسان شناخته شود و توانایی انسان برای کنترل بیماری ها و عوامل نامساعد طبیعی افزایش یابد.
توجه داریم که پایانی برای پرسش ها نیست و انسان افزون طلب و قدرت خواه است.
آیا روزی انسان به همه ی پرسش ها می تواند پاسخ دهد؟
یکی از دانشمندان در پاسخ گفته است که اگر در مرکز دایره ای قرار گیرد که شعاع آن متناسب با دانش شما باشد، سطح درون دایره معرف جهان شناخته شده ی شما و سطح بیرون دنیای ناشناخته ای است که در مرز آن علامت های پرسش وجود دارد که دانشمندان در جهت پاسخ گویی آن ها هستند. معلوم است که هر قدر دانش افزایش یابد، سطح شناخته شده بزرگ تر و در عوض تعداد علامت های پرسش نیز بیش تر خواهد شد. بنابراین دانشمندان مردم کسی است که بیش ترین پرسش ها را در مقابل خود دارد.

علم ومعرفت در ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی ، دنیوی واخروی انسان کاملا تاثیرگذاراست ،انجا که پیامبر اسلام (ص)  می فرمایند: «علم آموزید که آموختنش کاری نیک است، گفتگو درباره آن تسبیح خداست، بحث و بررسی آن جهاد به شمار می آید، آموزشش به آن کس که نمی داند، صدقه محسوب می شود. بذل و بخشش آن به اهلش سبب تقرب به خدا می گردد؛ زیرا معیار شناسایی حلال و حرام است، و دانشجو را به راه های بهشت می کشاند و از هراس تنهایی می رهاند و در غربت دمساز او می گردد. [علم] راهنمای امور پنهانی است، اسلحه ای است برای مقابله با دشمنان، زیوری است برای دوستان. خداوند به خاطر علم، مردمی را سرفراز گرداند تا جایی که آنان را در امور خیر پیشوای دیگران سازد و از ایشان پیروی شود. و کارهایشان مورد توجه قرار گیرد و آثارشان قابل فراگیری گردد و فرشتگان شیفته دوستی آنانند، زیرا علم، احیاگر دل ها و روشنگر دیدگان از نابینایی است و سبب قدرت بدنی از سستی و تنبلی می شود و خداوند دارنده علم را به مقام محبان می رساند و همنشینی با نیکان را در دنیا و آخرت نصیبش گرداند. در سایه علم، خدا را فرمان برند و پرستش نمایند و در سایه علم، خداشناسی صورت پذیرد و به یگانگی شناخته شود و به وسیله علم صله رحم انجام گیرد...»

پاره ای از این تاثیر گذاری های علم بر زندگی
1.کسب علم، فرد را در اجتماع کامیاب می‏سازد؛ چون او را به مهارت‏ها و عواطف و معارف و روش تفکر مناسبی که او را در جای خویش در اجتماع منسجم سازد مجهز می‏نماید و راه پیروزی را به روی او می‏گشاید و برای حل مشکلات شخصی، بهتر می‏تواند کوشش کند و برای بهبود بخشیدن اجتماعش تلاش ‏کند. نیز در امور فرزندداری و شوهرداری و ارتباطات اجتماعی، موجب موفقیت‏های چشمگیری می‏شود.
2.سطح اقتصادی فرد را بهبود می‏بخشد. کسب علم فرد را به مهارت‏ها و معارف و اسلوب‏های تفکر مجهز می‏سازد تا بتواند فرد به اجتماع خود بینا و به اعمالی که سودبخش است، آشنا شده و به قدرت و مهارت بهره‏برداری خود بیافزاید.
3.سطح اجتماعی فرد را بالا می‏برد. با علم اندوزی بسیاری از افراد می‏توانند از یک نوع طبقه خاص در اجتماع، به طبقه بهتر منتقل گردند؛ لذا تحصیل علم یکی از عوامل ایجاد حریت و آزادگی اجتماعی است. کمتر اتفاق می‏افتد که فرد بی‏سواد مانند افراد باسواد از آزادی اجتماعی برخوردار باشد.
4. عامل بهره‏مند شدن فرد از مزایای عالی زندگی است. فرد در سایه تعلیم، بهره خود را از طریق ذوق ادبی و فنی و علاقه به زیبایی و ارزش‏های روحی می‏گیرد که اینها عالی‏ترین نعمت‏های زندگی است.
5. تحصیل علم چون باعث ترقی افراد جامعه می‏شود، بالطبع ترقی اجتماعی را نیز در پی خواهد داشت.
6. به هر میزان که علم،آگاهی و اطلاعات انسان بیشتر شود ، درک ، فهم و شعورش بالاتر میرود 0 هرچه درک و فهم و شعور بالاتربیاید می فهمد که خودخواهی ضرر دارد و خیر خواهی سود دارد0
7. به هر میزان که علم،آگاهی و اطلاعات انسان بیشتر بشود درک و فهم و شعور بالا برود با دیگران کمتر مشکل پیدا می کند زیراهرچه فهم آدمی بالاتر برود تحمل اطرافیان برای او هم بالا میرود ، هرچه فهم آدمی پایین باشد تحمل او هم پایین است.
8-   تنهایی جهنم است، و با مطالعه، این جهنم به بهشت تبدیل می شود.
9-   کتاب به عنوان وسیله علم اموزی، مونس و غمگسار هنگام اندوه و خستگی است .
10-   جمال و زیبایی با لباس نیست ، بلکه زیبایی و جمال به علم و ادب است.
11- خانواده ای دانا و فهمیده نخواهد بود، مگر آن که افرادش از بزرگ تا کوچک از مرد تا زن مقداری از اوقات خود را به مطالعه کتاب بگذرانند.
12-   هرکس بیشتر کتاب بخواند ، کامیاب تر است.
13-   دانش مفید توشه مورد نیاز را برای سفر زندگی در اختیارتان قرار می دهد.
14-   لذتی بالاتر از مطالعه نیست.
15-   کتاب مشکل گشای همه مسائل و مشکلات است .
16-   مطالعه همان اثری را در روح می گذارد که ورزش در بدن
علم گرایی
علم گرایی، عقلانیت، توجه به اصول و گذر منطقی از الگوهای حاکم (پارادایم ها) بسیاری از مشکلات جامعه را حل می کند. حرکت در مسیر علم و عقل در شکوفایی عوامل مختلف توسعه از قبیل منابع طبیعی، فیزیکی و انسانی نقش بسزایی خواهد داشت. اگر جوانان به سمت جامعه ای عقل گرا و علمی سوق داده شوند آینده کشور بسیار درخشان خواهد بود و در این میان نقش معلمان بسیار برجسته است. می توان از آموزش زبان های خارجی به عنوان یک اصل اساسی در بخش آموزش کشور یاد کرد با آموزش زبان های خارجی می توان به راحتی با جهان خارج ارتباط برقرار کرد که این امر در توسعه و پیشرفت علمی جامعه نقش ممتازی دارد.
توسعه انسانی
توسعه انسانی رکن اصلی توسعه پایدار است و باید برای ارتقای کیفیت آموزش در کشور تلاش شود. وظیفه آموزش و پرورش در جامعه شناخت و حل نیازهای فکری جوانان است. تعلیم و تزکیه نفس و آموزش فلسفه معانی زندگی به نسل های آینده از مهمترین وظایف معلمان است. در جامعه ای که علم و دانایی، محور توانمندی و توسعه جوامع بشری باشد ارتقای کیفی آموزش و تربیت نسلی پرسشگر و خلاق امری ضروری است. کسری بودجه، ضعف فرهنگ مشارکت، تمرکز شدید، کهنه بودن سبک مدرسه داری، عمیق نبودن تحقیقات، پایین بودن سرانه دانش آموزی، کمبود فضای آموزشی از مهمترین تنگناهای موجود در شیوه آموزشی کنونی است. توسعه کمی و کیفی آموزش، توسعه مشارکت عمومی، ارتقای سلامت و بهسازی منابع انسانی از مهمترین اولویت های کاری آموزش و پرورش می باشد.
نقش آموزش و پرورش در زندگی جامعه
آموزش و پرورش می توان مهمترین اندام و به منزله قلب پیکره جامعه دانست که هرگونه آسیبی به آن، موجب زیان سایر بخش ها می شود. وظیفه آموزش و پرورش تربیت نیروی آگاه، کارآمد و متعهد برای کشور است در حالی که به دلیل نبود سیستمی منطبق با معیارهای کارشناسی در سالیان اخیر این اهداف محقق نشد. آموزش و پرورش می تواند موجب شکوفایی سایر بخش های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شود و این استعداد و توانایی تنها با تقویت آموزش و پرورش ایجاد می شود. با مطالعه در سرنوشت و سیر صعودی کشورهای پیشرفته متوجه نقش مهم آموزش و پرورش در ارتقا و به فعلیت رسیدن استعداد سایر بخش های این کشورها می شویم. براساس مطالعات کارشناسان اقتصادی، شکوفایی اقتصاد و صنعت ژاپن مرهون آموزش و پرورش این کشور بوده و خود آنها هم به این مساله اذعان دارند. آموزش و پرورش کشور دچار روزمرگی شده و روحیه تولید علم و اختراع و پیشرفت و کسب آگاهی در آن از بین رفته است.

منابع:

مهندس رضا بیگدلی

چگونه مقررات را رعایت کنیم

رضا بیگدلی در تحقیق برای دانش آموزان:
مقاله در مورد چگونه مقررات را رعایت کنیم
قانون و مقررات در اصل از کانون اخذ شده ، و در ابتدا برای ابزار و وسایلی که جهت تنظیم سطور و خطوط به کار رفته ، وضع شده بود اما بعداً توسعه مفهومی یافته و برای کلیه قواعد و قوانین مورد نیاز و ضرورت جامعه به کار رفته شد تا جایی که در شرایط کنونی مقصود از آن فقط مجموعه دستورالعمل هایی است که برای اداره جامعه مورد احتیاج و ضروری میباشد. به تعبیر دیگر قانون لغتی سریانی و به معنای خط کش بوده است ، قانون عبارت از قاعده ای حقوقی است که به تصویب مراجع قانون گذاری رسیده باشد ، عرف هم از همان مراجع است.
امام علی (ع) می فرمایند : « اوصِیَکٌم بِتَقوی الله و نَظَمَ امرِ کٌم » که در آن نظم امور در ردیف تقوای الهی قرار گرفته است.
 انسان مؤمن و با فرهنگ و تمدن انسانی با نظم و برنامه ریز و قانون پذیر است.  میتوان گفت که نقش قانون و اهمیت آن از اموری هستند که نیازی به بحث و تشریح ندارد ، اصولاً قانون و اعمال آن بر جامعه ، از ضروریات بدیهی و مورد قبول همه ی جوامع متمدن هستند. در تاریخ اندیشه و سیاست معمولاً زادگاه قانون اساسی را یونان دانستند و به این دلیل یکی از سربلندی های یونان را انتظام و نظام یافتگی این جامعه بر اساس قانون دانسته اند.
سابقه بحث قانونگرایی به قدمت تفکر سیاسی انسان هاست ، یعنی از زمانی که اندیشه های سیاسی شکل گرفته در ذیل آن بر روی قانون نیز اظهار عقیده شده است. یکی از افتخارات اسلام بعنوان دین متمدن این است که قانون و نظم را برای بشریت به ارمغان آورده و راه رستگاری را در سایه ی عمل به مقررات شریعت معرفی نموده است.

حتما می دانید سابقه قانونگذاری در ایران حدود یکصد سال است. یعنی از زمانی که کشور ایران دارای قانون اساسی شد یکصد سال می گذرد ودر این یکصد سال قوانین متعددی برای اداره کشور ومملکت در مجلس بتصویب رسیده است که شاید به دهها جلد کتاب پانصد صفحه ای برسد .
مقررات به معنای اعم هر قاعده یا دستور کلی است که از طرف قوه حاکم کشور وضع می شود واطاعت از آن اجباری است. قانون به معنای اخص را قوه مقننه وضع می کندیعنی مجلس شورای اسلامی با شرایط وتفصیلی که در آیین نامه داخلی مجلس مقررگردیده است .
در بیان وتعریف دیگر ، قانون مجموعه باید ها ونباید هایی است که شیوه رفتار آدمی را در زندگی اجتماعی تعیین می کند . انکه نظم در جامعه ایجاد می کند وسبب امنیت و آرامش مردم می شود ،این قانون است ،در صورتی که قانون عمل شود.
وجود مقررات برای جامعه ضرورت دارد ،یعنی افراد یک جامعه باید در رفتار وکردارشان حدود ومرزهایی را رعایت کنند تا همه بتوانند به نحو مطلوب وشایسته از زندگی بهره های مادی ومعنوی برگیرند . اگر مرزها وحدود در هم بریزد وقانون حاکم نباشد جامعه به هدف خود نخواهد رسید، پس قانون به دلیلی که گذشت برای هر زندگی اجتماعی ضرورت دارد .
نیاز به مقررات از ضروریات است . ما انسانها نیاز به قانون داریم تا انسانها میل به خودسری پیدا نکنند . هر کس بخواهد خود وبنی نوع خود آزاد باشد باید اطاعت قانون کند . ازادی واقعی در جایی است که قانون باشد ونباید فراموش کرد که رشد وپیشرفت واداره جامعه جزء در سایه قوانین ومقررات و وضع محدودیت ها میسر نیست .قانونمندی رابه هیچ قیمت نباید از دست داد. اگر بند قانونمندی پاره شد آشفتگی ظهور می کند وهمه چیز بر هم می ریزد . قانون باید فصل الخطاب همگان در اداره جامعه باشد ،رعایت قانون یک اصل است .در سایه قانونگرایی تبار گرایی به حاشیه رانده می شود وشایسته سالاری در عزل ونصب ها جایگزین آن می گردد .یکه سالاری واستبدادبرای همیشه به فراموشی سپرده می شود ورای اکثریت ،انتخابات ،قوه قانونگذاری وبا لاخره آیین نامه ومصوبات قانونی جایگزین آن می شود .اگر ما بخواهیم امنیت داشته باشیم ،استقرار امنیت در گرو شجاعت ،قاطعیت در اجرای قانون است ودولت بعنوان مجری قانون است .قانون پشتیبان مال فجان و آزادی است زیرا بدون این سه امنیتی وجود نخواهد داشت وبدون امنیت پیشرفت میسر نخواهد بود . قانون تنها مرجع تنظیم کننده روابط فرد وجامعه وجوامع با یکدیگر می باشد . قوانین خوب وضع را بهتر می سازد وقانونهای بد قانونهای بدتری بدنبال دارد .وباید بدانید بدبختی ملت هایی که دارای قانون هستند بسیار کم است .
هر جا قانون نباشد سعادت وبرکات نیست .ما باید یاد بگیریم به قوانین هر چند مخالف نظر وسلیقه شخصی امان باشد احترام بگذاریم . کشور یعنی حاکم ،قانون ،اگر قانون حاکم نباشد مملکت وکشور نیست ،حاکم باید قانون باشد وهر کس باید از خودش بترسد یعنی اگر من بد کردم بترسم .این است معنی اجرای قانون ،این است کشور قانونی . این قانون برای این است که از بعضی از مردمان فاسد جلوگیری کنند .

ملت ایران باید تمرین قانون پذیری را بکنند . اگر ما عادت بکنیم به رعایت قانون در خیلی از جاها مشکلاتمان حل خواهد شد .عمل به قانون گاهی تلخی هایی بدنبال دارد که این تلخی ها را باید از جنس تلخی داروهایی دانست که پزشک برای در مان مریض تجویز می نماید . اجرای یکنواخت وبا قدرت قانون ،سلامت جامعه را تامین می نماید .قانون وقتی عنوان قانونیت پیدامی کند که مجلس تصویب کند .مجلس شورای اسلامی علاوه بر تصویب حق نظارت مستمر بر اجرای قوانین را هم دارد . وباید توجه شود همه اصلاحات در پناه قانون انجام گیرد .قانون زاییده اراده عمومی است .قانون وقتی قانون است که بایستی برای همه افراد مساوی اجرا شود . قانون همان چیزی است که فرد یا گروه ویا همه مردم آنرا وضع می کنند . غیر از این منبعی برای قانونگذاری نداریم . قانون باید منافع همه افراد جامعه را تامین کند . پس یک ویژگی قانون این است که باید برای منافع همه انسانها یی که در آن جامعه زندگی می کنند موثر ومفید باشد وبه بهترین وجه آن منافع را تامین نماید .بعضی ها پیدا می شوند که روحیه قانون پذیری را ندارند ،یعنی از روی قانون عبور می کنند وزیر پا می گذارند .روحیه عبور از قانون ،روحیه خوبی نیست که در بعضی از ماها ممکن است باشد .ماباید نسبت به قانون متعبد باشیم .به قانون به عنوان موجودی مقدس احترام بگذاریم .


منبع: www.roshd.ir

خانواده و زندگی اجتماعی افراد

رضا بیگدلی در تحقیق برای دانش آموزان:
تحقیق در مورد خانواده و زندگی اجتماعی افراد
نوجوانان و جوانان قشر عظیمی از جمعیت هر کشور خصوصاً جامعه ما را تشکیل می‌دهند. آنان سرمایه‌های ارزشمند جامعه و امیدهای درخشان مملکت تلقی می‌شوند و عامل بسیار مهمی در رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به شمار می‌روند و از ایشان انتظار می‌رود که در آینده‌ای نه چندان دور مسئولیت عظیم و سنگین اداره چرخهای مملکت خود را عهده‌دار گردند.
خانواده اولین نماینده جامعه است که کودک سالها اولیه عمر خود را در آن می‌گذراند و وظیفه دارد که نوزاد وابسته، فاقد فرهنگ و لذت جو را به موجودی خودیاور، با فرهنگ و مسئولیت پذیر بار آورد. در این روند که اجتماعی شدن نام دارد والدین نه تنها در برابر کودک بلکه در برابر جامعه‌ای که او باید با آن سازش یابد مسئولیت و در صورتی که نتوانند کودک خود را درجریان رشد با ملاکهای معینی که هنجار اجتماعی نامیده می‌شود، تطبیق دهند و رهنمودهای عقلی،‌اجتماعی و اخلاقی را در وی مستقر سازند در انجام وظیفه خود قصور نموده‌اند.
والدین به عنوان اولین مربی و معلم کودک، در تربیت و چگونگی رفتارهای وی مهمترین نقش را ایفا می‌کنند و بی‌توجهی و اهمال در این امر عواقب وخیمی را در زندگی کودک به وجود می‌آورد. رفتار کودک عکس‌العملی به عوامل محیطی و خصوصاً به عملکرد والدینش می‌باشد. چنانچه رفتار والدین با کودک براساس صداقت، دوستی، احترام و پذیرش باشد، کودک احساس امنیت و آرامش می‌کند و از ابتلا به بسیاری نابسامانی‌ها محفوظ می‌ماند. از سوی دیگر، انتقادهای بیجا و بی‌مورد و روابط خانوادگی گسسته و نابسامان کودک را مضطرب و آزرده خاطرمی‌سازد و موجبات ابتلاء وی به بسیاری از مشکلات رفتاری را فراهم می‌آورد.

خانواده اولین مدرسه کودک است که طفل نگرش نسبت به خود، زندگی و مردم در آن می‌آموزد.
حضرت علی (ع) می‌فرماید : لا میراث کألادب هیچ ارثی برای فرزند بهتر از ادب و تربیت نیست و یا ما نحل والداً نحلاً افضل من ادب حسن. بخشش و تفضیل هیچ پدری به فرزندش بهتر از عطیه ادب و تربیت پسندیده نیست.
مطالعات متعدد اهمیت روابط والدین با فرزند را مورد تأکید قرار داده‌اند. بررسی‌های انجام شده دو بعد رفتار والدین نسب به کودکان و نوجوانان را مشخص می‌سازد. بعد پذیرش ـ طرد و بعد کنار گذاشتن ـ محدود کردن پدر و مادر پذیرنده نسبت به کودک از خود عاطفه، تأیید، گرمی ودرک نشان داده و از تنبیه بدنی کمتر استفاده می‌کنند. اما والدین طرد کننده با کودکانشان سرد بوده و آنها را تأیید نمی‌نمایند و برای برقراری نظم نیز از تنبیه بدنی استفاده می‌کنند. پیداست که از دیدن فرزندشان لذت نمی‌برند و نسبت به نیازهای او حساسیت ندارند. بُعد آزاد گذاشتن ـ محدود کردن نیز خودمختاری و آزادی عملی گفته می‌شود که والدین برای کودک قائلند. والدین معتقد به آزاد گذاشتن به کودک اجازه تصمیم‌گیری داده و او را در انجام آن آزاد می‌گذارند. آنان قواعد انضباطی اندکی برقرار نموده و پیوسته کودک را تحت فشار قرار نمی‌دهند. اما پدر و مادر معتقد به محدود کردن کودک خود را به شدت تحت کنترل دارند. در حد وسط بین این دو، شیوه‌ای به نام آزادمنشانه وجود دارد که شیوه‌ای معتدل بین ان دو روش افراطی است. پژوهشها نشان می‌دهند که ترکیب دو شیوه آزادمنشانه یا پذیرنده بهترین شیوه فرزند پروری است.
رشد وجدان کودک به مقدار زیادی بستگی به روابط او با والدین و یا جانشین آنها دارد. نظام ارزشهای فرد معمولاً از راه روابط وی با والدین از طریق همانندسازی ایجاد می‌شود و بر محبت و اعتماد استوار می‌باشد. در افراد ضد اجتماعی فرآیند همانندسازی معیوب است. در سابقه این افراد وجود مشکلات با والدین یا مراجع قدرت در اوان زندگی دیده می‌شود. به نظر می‌رسد که این سابقه با موضوع والدینی مربوط می‌باشد که معمولاً غیرمنطقی، بی‌رحم، ریاکار و بی‌ثبات هستند. کودک در پیوند دادن خود به هر یک از والدین به عنوان سرمشق یا منبع امن دچار مشکلمی‌باشد، زیراا مهر و محبت و اعتماد متقابل دوجانبه وجود ندارد.
خانواده متزلزل دارای شرایط و اوضاع و احوال گوناگونی است که برخی از مظاهر آن اختلافات خانوادگی ، جدایی، طلاق و یا مرگ والدین است. در این نوع خانواده‌ها مناسبات والدین با یکدیگر و با فرزندانشان طبیعی نیست و این امر می‌تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات در فرزندان آنها شود.

پیشنهادات
مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که خانواده در بروز سلامت و یا مشکلات روانی، رفتاری و اجتماعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. رسانه‌های گروهی، مراکز فرهنگی ـ تربیتی و همچنین مراکز مشاوره و روان درمانی باید ابتدا سعی وافر خود را در آگاه نمودن خانواده از نیازها و مسایل کودکان و نوجوانان به کار بگیرند و در صورت لزوم به کمک آنها بشتابند . آموزش به والدین به شیوه‌های مختلف و به خصوص از طریق کلاسهای آموزش خانواده که توسط افراد متخصص و به طور مستمر هدایت شود، در این راستا اجتناب‌ناپذیر می‌نماید.
باید به خانواده‌ها آموخت که :
1 ـ به نقش الگویی خود توجه داشته باشند و بدانند که آثار رفتارهای آنان به زمان حال منحصر نمی‌شود بلکه کودک یا نوجوانی که والدین ناسازگار دارد، خود در آینده نیز نقش همسری و والدی را به درستی ایفا نخواهد کرد.
2 ـ برای احتراز از برخوردها و بگومگوهای خانوادگی هر یک از والدین به وظایف خود نسبت به دیگری آگاه شده و رعایت حقوق وی را بنماید.
3 ـ به موقعیت سنی فرزندان خود به خصوص نوجوانان توجه نموده و به نیازها و خواسته‌های وی توجه داشته باشند و بدانند که او دیگر کودک نیست و باید تا حدی آزادی عمل داشته و زندگی را خود تجربه نماید. از امر و نهی‌های مداوم نسبت به وی پرهیز نمایند.
4 ـ اعضای خانواده نباید نسبت به هم بی‌تفاوت بوده و یا با خصومت با یکدیگر برخورد نمایند. برای هویت‌یابی مناسب نوجوان بهترین نوع خانواده آن است که در عین حال که اعضایش با هم رابطه دارند، هر یک فردی مستقل باشند.
5 ـ تبعیض در بین فرزندان رااز محیط خانوادگی دور نمایند. احساس طرد شدگی در نوجوان منجر به بی‌ارزشی، یأس، ناامیدی، افسردگی و حتی خودکشی می‌گردد.
6 ـ به این امر توجه نمایند که فرزندان بیشتر با والدین همانندسازی نموده و ارزشهای آنان را درونی می‌کنند که ایشان را دوست داشته و روابط خوبی با آنان داشته باشند.
7ـ برخی عدم توافق‌ها را ناچیز بشمارند و با طلاق زمینه بی‌خانمانی و مشکلات عاطفی و رفتاری را برای فرزندان خود فراهم نکنند. همچنین در صورتی که وقوع طلاق ضروری شد و ارزش وقوع آن بیش از ادامه یک زندگی نابهنجار تشخیص داده شد، آموزشهای لازم را جهت برخورد صحیح با فرزندانشان برای تعدیل اثر طلاق دریافت دارند.
9 ـ از برخودرهای متناقض و واجد دوسوگرایی با فرزندان خود بپرهیزند. بسیاری از والدین در عین حال که مایلند نوجوانشان مستقل شود، نمی‌توانند جلوه‌های استقلال را در وی قبول کنند و همزمان خواهان وابستگی وی هستند،‌این طرز برخورد موجبات خشم، بی‌اعتمادی و حتی زمینه مشکلات روانی چون بیماری اسکیزوفرنی را فراهم می‌نماید.
10ـ به جای تحمیل مقررات خشک و غیرقابل تحمل و اعمال کنترل‌های بیش ا زحد، تحقیر و سرزنش و یا تنبیه بدنی به نوجوانان توضیح دهند که رفتار وی چه پیامدها و عواقبی دارد. در غیر این صورت نوجوان والدین را زورگو تلقی می‌نماید.
11 ـ والدین وظیفه‌شناس نسبت به مسایل نوجوان خود حساس هستند تغییرات خلق و خوی خودرا درمی‌یابند؛ متوجه اضطرابها و حالات افسردگی او می‌شوند و در صورت تداوم به فکر اصلاح و درمان برمی‌آیند. خوب است حدود بهنجاری و نابهنجاری رفتارها به آنان شناسانده شود تا در موقع مناسب اقدام لازم صورت گیرد.